بررسی تاثیر عشق در تکامل شخصیت ها در دو داستان « لیلی و مجنون » اثر نظامی و جامی و « رنج های ورتر جوان » اثر گوته

لیلی و مجنون یکی از مجموعه اشعار نظامی شاعر قرن ششم هجری و سپس توسط جامی شاعر قرن نهم هجری نوشته شده است. این شعر عاشقانه سرشار از عشق و رنج می باشد و در ادبیات آلمانی آثاری تاثیرگذار چون رنج های ورتر جوان اثر گوته نویسنده قرن هجدهم میلادی وجود دارند که در عصر طوفان و طغیان خلق شده اند. در موارد تطبیقی نتایج جالب در ارتباط با تفاوت ها و شباهت های آثار بدست می آید. هدف اصلی این کار بررسی تاثیرات عشق ، رنج های ناشی از جدایی از یار بر شخصیت های دو داستان لیلی و مجنون اثر نظامی شاعر قرن ششم هجری و سپس جامی شاعر قرن نهم هجری و نیز رمان دردها و آلام ورتر جوان اثر گوته نویسنده قرن هجدهم میلادی در عصر طوفان و طغیان است. این دو داستان عاشقانه سرشار از عشق و رنج ناشی از آن می باشد. جالب است بدانیم که چگونه عشق زمینی به عشق آسمانی در شخصیت های داستان فارسی و همچنین در داستان آلمانی تبدیل می شود. در اینجا می توان ادعا کرد که برای قدم گذاشتن در راه عشق حقیقی لازم نیست شخص حتما عارف باشد. همه می توانند از عشق خدایی لذت ببرند البته به شرط اینکه شخص با عشق، طبیعت و خدایی که تمام مخلوقاتش را دوست می دارد در وحدت باشیم، و تمایلات مادی و تربیت کنیم و آنها را به سوی الهی شدن سوق دهیم .